de periode van 5 t/m 19 mei

een beetje details van de periode van 5 t/m 19 mei:

maandag 6 mei

Op de terugweg van mijn eerste werkdag op school na de vakantie denk ik weer aan huisvesting voor De Heremiet. Wat we gezien hebben is eigenlijk te mooi om waar te zijn, en daarmee bedoel ik eigenlijk te goedkoop om waar te zijn. Morgen ga ik proberen langs andere wegen informatie te krijgen. Vandaag ga ik met Rita hier nog eens uitgebreid over praten. Als daar tijd voor is tussen wiskundeles geven in Capelle en ademles geven in De Heremiet.

woensdag 8 mei

We hebben gisteren het pand op de Tongelresestraat nog een keer bekeken.  We hebben een heel plezierig gesprek gehad met de eigenaar. Na vertellen wat we willen, zijn we gaan rondkijken. De eigenaar had heel creatieve ideeën om het pand zover te krijgen dat er goed kan wat we willen. Toen we gingen vroegen we ons af: zaal op de benedenverdieping, hoge ruimte maar donker of zaal op de bovenverdieping, licht maar laag. De eigenaar kwam met het idee om de vloer te laten zakken, aan die gedachte moest ik aan wennen, dat paste niet binnen wat ik realistisch vind, maar volgens hem is dat in een halve dag gebeurd. En dan is de keuze voor zaal op bovenverdieping licht én hoog. Opeens paste alles magnifiek. Op de toegankelijkheid na, waar we een traplift voor kunnen regelen.

We hebben een optie genomen. Voorlopig zal hij het niet aan iemand anders verkopen. We zijn er allebei hartstikke blij mee. Het enige nadeel wat overblijft is het gebrek aan groen, maar dat kunnen we gemakkelijk oplossen. Nu nog alle betrokken instanties zover zien te krijgen dat ze meewerken. En dat gaat lukken, dit voelt zo goed, ik heb er alle vertrouwen in dat we dit rond gaan krijgen.

donderdag 9 mei

Gisteravond waren er nieuwe klanten voor de zaal. Rita heeft ze rondgeleid en in het gesprek kwam ter sprake waar we naar toe willen gaan. Die mensen waren helemaal enthousiast: “Dan komen jullie vlak bij ons te zitten, dat is leuk.” Rita was helemaal blij van die ervaring. Het valt allemaal steeds beter op z’n plaats.

vrijdag 10 mei

Mijn hoofd zit vol met gedachten over inrichting van de bedrijfshal. Ik kom er zelfs moeilijk van in slaap. Allerlei vragen, sommige tegenstrijdigheden: We willen licht in de zaal, we willen dat iedereen makkelijk in de zaal kan (eerste of tweede verdieping); de ontmoetingsruimte hoog of de bergruimte in de zaal makkelijk bereikbaar (verhoogd plafond of plafond overal hetzelfde), trap mooi om te zien of toiletten makkelijk bereikbaar (trap in de hoek of trap in het midden), trap in een knik of makkelijke constructie, waar maken we de praktijkkamer, ….
Verder alle vragen over wat we wel en niet meenemen en/of gebruiken.

En dan is het op het ogenblik heel druk op school (de examens zijn begonnen).

maandag 13 mei

Zaterdag naar de accountant geweest, hij ziet geen problemen, het enige is: zorg dat je aangifte snel klaar is, anders geen hypotheek aanvraag.

Gisteren hebben Rita en ik de indeling van de hal verder bekeken. Dat is nog een forse puzzel. Langzamerhand wordt duidelijk wat daar wel en niet kan. Voor de onderhandeling in de aankoop is het van belang dat we in grote lijnen hebben besloten hoe we het willen indelen.

Die indeling van de hal houdt me voortdurend bezig. Ik liep in Rotterdam op het station de trap op en realiseerde me dat die treden veel breder zijn dan de treden van een huistrap. Die bredere treden maken een veel vriendelijker en toegankelijker indruk.
Ander idee: We hebben uit de winkel nog een paar boekenkasten bewaard, die mooi zouden zijn als aankleding in de ontmoetingsruimte. Dat geeft een plezierige indruk en het is goed als de historie van De Heremiet duidelijk te zien is.

Nog veel om over na te denken

woensdag 14 mei

Maandag had Rita een gesprek met de school waar we nu de zaal gebruiken. We moeten er uit, maar we hebben overlap mogelijkheid.  De opslag moeten we zelf regelen met de gemeente. Er is dus ruimte om  te doen waar we nu mee bezig zijn.
Gisteren hebben we een gesprek gehad met onze makelaar. Het traject van verkoop begint.  Mogelijk hebben we een overbrugging nodig. Onze hypotheekvrouw is momenteel met vakantie.  Zij zal na terugkomst gaan uitzoeken wat er kan met hypotheken.
Verder gaan we zsm de aanvraag bij de gemeente starten om aanpassing van bestemmingsplan. Dat is nu woonhuis + winkel en dat moet wat uitgebreid worden.

Alles bij elkaar begint alles te lopen en ziet het er goed  uit.
Een nieuwe fase in onze reis.

donderdag 15 mei

Gisteravond hadden we nog een gesprek met de eigenaar van onze nieuwe plek.  Ik kwam thuis van een drukke dag voor de klas, Rita was zenuwachtig voor het komend gesprek en we kregen een onaangename uiteenzetting. Inhoudelijk ging het bijna nergens over, gevoelsmatig ging het over niet gehoord of niet gezien worden. Onder druk van alles wat er gebeurt, halen we dit soort stommiteiten uit. We doen elkaar overbodige pijn. Gelukkig krijgen we dit soort situaties tegenwoordig snel opgelost. Toen we bij onze nieuwe plek kwamen, konden we de dingen weer gewoon samen doen.
Het grootste risico voor onze onderneming zijn wij zelf: We zijn levenspartners, die ook zakenpartners zijn. Soms gaan die twee soorten relatie niet goed samen, het gebeurt wel eens dat negatieve emotie dwingend aanwezig is. Meestal gaan die twee soorten relatie erg goed samen en versterken ze elkaar. Wij willen allebei dit centrum en vooral: we willen het heel graag samen. Het verlangen om samen te zijn en te handelen wordt steeds groter. De problemen in onze communicatie worden steeds minder en beter hanteerbaar.

Het gesprek met de eigenaar liep bijzonder plezierig. Ik heb de laatste twee dagen zo ongeveer elke vrije minuut gedacht over inrichting en ik heb tientallen tekeningen gemaakt, veel tijd om na te denken als ik uren surveilleer bij examens. Even in de ruimte rondlopen en me voorstellen hoe het kan zijn geeft veel duidelijkheid. En het is goed om te zien wat er van al die ideeën die wel in mijn hoofd passen, niet in de werkelijkheid passen. Aan Rita in de ruimte aanwijzen wat op welke plek kan ipv alleen maar tekeningen maken werkt ook heel verhelderend. Bovendien was het mooi om te horen van de eigenaar dat hij ons er graag bij wil helpen.

Uiteindelijk hebben we van beide kanten uitgesproken dat we een goed gevoel hebben bij hoe dit gaat.

wordt vervolgd…

– – – – – – –  in de nieuwsflits van 19 mei  – – – – – – –

Wat een verschil met twee weken geleden. We hebben een pand gevonden op de Tongelresestraat waar we allebei graag naar toe willen. Het is een woonhuis met daarachter een vrijstaande bedrijfshal. We hebben een optie op dat pand en een heel constructief overleg met de huidige eigenaar.
Er loopt nu van alles tegelijk: gesprekken over onze nieuwe plek, vooral indeling van de bedrijfshal; aanvraag hypotheek; procedure bij de gemeente over bestemming; verkoop van ons huis; overgangsregeling bestaande zaal en opslag.
En voor ons: Rita voelt minder onzekerheid nu er een concreet vooruitzicht is waar ze naar toe kan leven; ik ben er gerust op dat dit gaat lukken en ben blij dat het nu concreet op ons pad is gekomen. Tegelijk zijn we ons er ook van bewust dat we een tijd tegemoet gaan waarin we hard zullen gaan aanpakken. We zullen weinig tijd hebben om achterover te gaan zitten.
Tegelijk gaan ook de andere delen van ons leven door: sociale contacten, met name met de familie; de zorg voor mijn moeder; Rita’s werk; mijn werk; en niet te vergeten waar we het allemaal voor doen: de verhuur van de zaal en de zorg voor onze klanten.

Magnifiek: We gaan naar ons eigen pand, we gaan bouwen en inrichten en we gaan zorgen dat het geschikt zal zijn voor waar het om gaat: faciliteren van groei van bewustzijn in een centrum dat warmte uitstraalt en veiligheid biedt.
Het lijkt erop dat de eerste fase van onze reis zijn einde nadert. De koop van he

Green3