een beetje details van de periode van 12 april t/m 4 mei:
vrijdag 12 april
Het kriebelt. Ik wil aan de gang. Iets moois maken waar ook anderen plezier aan kunnen hebben.
We moeten eerst een stel instanties passeren voor het zover is, helaas. Ik hoop dat we daarna nog voldoende energie hebben voor het echte werk.
Waarmee ik me realiseer dat ik al dat gedoe met regeltjes over gebruik en geldverschaffing niet als echte werkelijkheid beleef. Voor mij is dat kunstmatige werkelijkheid, mogelijk bedoeld om mensen te ontmoedigen in hun creativiteit en dadendrang.
dinsdag 16 april
Vandaag een telefoongesprek gehad met iemand van de gemeente. We willen kijken wat er bij de gemeente mogelijk is. Vanwege de tijdsdruk (mogelijk houdt onze overeenkomst over de huidige zaal komende zomer op) willen we kijken of bij de gemeente misschien een tijdelijke oplossing te vinden is.
Na wat uitleg was zij de eerste in een overheidsinstantie die begreep dat een zaal faciliteren iets anders is dan een zaal huren en zelf gebruiken. Ze dacht mee met wat er gebeurt en mogelijk is en wil mee uitkijken naar mogelijkheden. Een positief gesprek.
woensdag 24 april
We zouden vandaag een huis gaan bezichtigen in Geldrop. We hebben dat huis al eerder bekeken, het ligt op een mooie plek, maar de combinatie privé wonen en toegankelijkheid van de zaal is daar moeilijk te realiseren. Toch nog eens kijken.
Vlak voor de afspraak belt de makelaar dat het huis verkocht is. Een teleurstelling, voor Rita een grote teleurstelling, zij vond die plek heel erg mooi.
Tegelijk met onze zoektocht voor De Heremiet is er ook iets heel anders: Mijn moeder zal op heel korte termijn niet meer zelfstandig kunnen wonen. Vandaag ben ik met mijn broer en zus gaan kijken bij een huis voor mensen met geheugenverlies. Het feit dat mijn moeder zo anders naar haar omgeving begint te kijken is indrukwekkend. Ik vind het moeilijk te zien, dat ze in haar eigen huis het eigene niet meer herkent “Ik kan het niet geloven dat ik hier woon.” Ik hoor dat ze mijn dochter en mijn broer af en toe niet meer herkent.
Mijn moeder is altijd erg op zichzelf geweest en woont graag zelfstandig. Mijn broer, zus en ik zijn druk bezig om een nieuwe plek voor haar te vinden, waar ze zo zelfstandig mogelijk kan wonen.
zaterdag 27 april
Er is veel drukte in ons leven, er gebeuren veel emotionele dingen. Deze week zijn we veel met ons moeder bezig geweest en we hadden twee begrafenissen.
Doordat Rita en ik weinig tijd hebben en de druk toeneemt, hebben we in onze onderlinge communicatie soms problemen die heel vervelend aanvoelen. We krijgen het uiteindelijk wel weer rechtgezet want onze liefde voor elkaar is sterk genoeg om deze uiteenzettingen te overwinnen. Het is hard nodig dat we weer eens een tijdje ongestoord met elkaar zijn.
maandag 29 april
We hebben, al een tijdje geleden, een huis gevonden op de Tongelresestraat met een bedrijfshal met twee verdiepingen van 100 m2. In Eindhoven, goed geschikt in de combinatie van privé en zaal. Het lastige hieraan is dat Rita inmiddels vijf telefoontjes en een mailtje en ik vier telefoontjes heb besteed om een bezichtiging los te peuteren. Die makelaar zou ik niemand aanraden. Ik zat vanochtend mijn dochter te vertellen dat ik potverdorie hoe dan ook dat huis wil bezichtigen, zelfs al zouden we al lang en breed een ander huis gekocht hebben en dat ik blijf doorgaan totdat ik daar een afspraak voor heb. Even later komt er dan eindelijk reactie van de makelaar over dat huis. We zullen het zaterdag gaan bekijken.
vrijdag 3 mei
Rita en ik zijn maandagavond na mijn ademles vertrokken naar de camping. We hadden een hele lijst met klussen die we van te voren gedaan wilden hebben en dat is niet gelukt.
We hebben vier dagen vrij geroosterd om samen op de camping te zijn, we hadden onszelf en elkaar toegezegd dat we vier dagen echt vrij zouden nemen. Het was moeilijk om dingen te laten waarvan we vinden dat ze nodig zijn. Maar het was ook nodig voor onszelf om even geen druk te hebben en de tijd aan onszelf. En het was nodig om weer ruim tijd te hebben om te merken hoe goed we het samen hebben. Uiteindelijk is dat laatste een belangrijke basis waarop onze hele onderneming van een spiritueel centrum rust.
Morgenochtend gaan we weer terug zodat ik op tijd ben om de ademmeditatie te geven. En daarna gaan we weer verder met de klussenlijst die we maandag hebben achtergelaten.
We hadden ons voorgenomen dat we vier dagen lang geen afspraken met anderen zouden hebben. Even tot rust komen. De uitvoering van dat voornemen deed ons goed. Het voelde goed om weer een paar dagen mee te maken hoe Rita en ik het samen hebben, dat was alweer bijna een jaar geleden.
We moeten ervoor zorgen dat we wat vaker de rust van ons samenzijn kunnen ervaren.
zaterdag 4 mei
We hebben vanmiddag het huis op de Tongelresestraat bekeken. Rita zat gister al in spanning over die bezichtiging en vandaag helemaal. Ze was er steeds mee bezig.
Het huis is voor ons groot genoeg en goed genoeg. De combinatie privé en zaal is er goed te maken De zaal is groot genoeg en er is genoeg opslag. Bij veel geluid in de zaal heeft niemand daar last van. Wat de vergunningen betreft is het makkelijk te regelen. En een punt van aandacht: het is voor ons betaalbaar.
Aanpassingen die nodig zijn: De zaal is een kale bedrijfsruimte en moet goed ingericht worden. De open ruimte is overal bestraat, er is geen tuin, geen groen, dat vraagt aanpassing.
Wonderlijk is dat Rita en ik allebei een heel positief gevoel hebben bij deze plek, ook al is het niet Stratum, is er ongeveer geen groen en ligt het aan een drukke weg.
We zijn hier heel serieus mee bezig, we slapen er een nacht over en zien dan weer verder.
Verder kregen we de afgelopen weken een paar keer een tip over plekken waar een huis met zaal te koop is. Het is fijn dat we zo af en toe zo’n bericht krijgen, het geeft een goed gevoel dat mensen meedenken en meekijken voor een goede gelegenheid. Er zat helaas niet iets passends bij.
Als ik de situatie met het huis op de Tongelresestraat achteraf bekijk zijn Rita en ik hier allebei op onze eigen manier apart mee bezig geweest. Ik had de hele sterke neiging om een afspraak te maken ondanks een suffe makelaar die onbereikbaar is. Rita zat over deze bezichtiging veel meer in spanning dan bij elke andere en was veel meer bezig met hoe het zou passen.
Dit weekend krijgen we de plattegronden en kunnen we verder kijken wat we ermee willen.
Nu ga ik eerst zorgen dat de nieuwsflits uitgaat.
samenvatting van de periode van 12 april t/m 4 mei:
– – – – – – – in de nieuwsflits van 5 mei – – – – – – –
Dit was een drukke, emotionele periode. De tijdsdruk voor de zaal neemt toe, we hebben nog niet iets gevonden dat past. Mijn moeder begint dement te worden. Twee begrafenissen waar we dicht bij betrokken zijn. Rita en ik lopen tegen communicatiemoeilijkheden aan.
We zoeken dus een huis met zaal voor onszelf, een tehuis voor ons moeder en ook emotionele rust. En we zoeken betere vormen van onderlinge communicatie.
Het mooie aan een begrafenis is voor mij dat ik even weer diepgaand stilsta bij wat ik de werkelijke waarde van dit leven vind. En daar komt steeds weer als eerste goede relaties te voorschijn. Goede relaties met mezelf en mijn dierbaren, goede relaties met de mensen om mij heen en de wereld waarop we leven. Pas daarna komen zaken tevoorschijn met een materieel karakter.
We hebben veel plekken op internet bekeken, we hebben een aantal plekken bezichtigd, maar overal was het niet passend of snel verkocht. En ondertussen gaan we door met alles wat we hebben op te ruimen en verhuisklaar te maken.
Het is een bijzondere manier van leven om te weten dat we elk moment uit ons huis waar we al vijf en dertig jaar wonen kunnen gaan vertrekken.
Rita heeft het daar nu moeilijk mee, voor haar wordt het gemakkelijker zodra we iets concreets hebben om naar toe te leven. Ik zal het er moeilijk mee hebben op het moment dat we hier weggaan en vlak daarna.
En dan komen we een pand tegen dat op bijna alle punten past. Voornaamste bezwaar is te weinig groen. Het was gisteren dat we dat pand bezichtigd hebben, dus we zijn hier druk mee bezig.
Rita en ik zijn voor ons zelf en voor ons samen vier dagen in vakantiesfeer in afzondering geweest. Dat heeft ons goed gedaan.
Het is mooi dat we een pand dat bijna past tegenkomen na een periode van rust en samen zijn. Nu kunnen we dit goed overwegen en onderling bespreken.
Het was een drukke, emotionele tijd, maar ook een tijd met veel bewustwording en zingeving. Ik vind het mooi om nu in dit leven te leven
reacties